عکس| دو ایرانی در جمع بهترین مربیان تاریخ جام ملت‌ها
تاریخ انتشار: ۲۲ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۸۲۴۴۱
آفتاب‌‌نیوز :
سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا در گزارشی به معرفی بهترین سرمربی‌های تاریخ جام ملت‌های آسیا پرداخته است.
خلیل الزیانی - قهرمان جام ملت های آسیا ۱۹۸۴
الزیانی در سال ۱۹۸۴ در سنگاپور، تیم ملی عربستان را رهبری کرد و توانست عربستان را در اولین حضورش در جام ملت ها به قهرمانی برساند. پیشتر ایران بود که ۱۶ سال قبل از این رقابت‌ها در اولین حضور توانسته بود به قهرمانی در جام ملت‌ها برسد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
عربستان با پیروزی یک بر صفر مقابل کویت (مدافع عنوان قهرمانی) قدرتش را نشان داد و در نهایت با پیروزی ۲ بر صفر مقابل چین عنوان قهرمانی را به دست آورد. این مربی در سطح باشگاهی، به ویژه در الاتفاق نیز درخشید.
محمد رنجبر - قهرمان جام ملت های آسیا ۱۹۷۲
ایران که در سال ۱۹۶۸ در خانه تحت هدایت محمود بیاتی قهرمان شد، چهار سال بعد از عنوان قهرمانی خود در تایلند دفاع کرد و رنجبر را به اولین و تنها سرمربی ایرانی تبدیل کرد که در خارج از ایران قهرمان جام ملت‌های آسیا شده است.
تیم رنجبر در یک فینال دراماتیک مقابل کره‌جنوبی به برتری رسید و حسین کلانی و علی جباری هر دو در دیداری که پس از وقت اضافه ۲ بر یک به سود ایران به پایان رسید، گلزنی کردند.
ایران در این دوره توانست ۵ برد پیاپی در جام ملت‌ها به دست بیاورد و در هیچ دوره دیگری نتوانست به این رکورد برسد.
حشمت مهاجرانی (سمت راست) و محمد رنجبر (سمت چپ)
در حالی که تیم رنجبر در سال ۱۹۷۲ همه بازی ها را برد، تیم تحت هدایت حشمت مهاجرانی چهار سال بعد از موفقیت خود در زمین خانگی بدون دریافت یک گل در تمام چهار بازی دفاع کرد و یک رکورد بزرگ دیگر نیز به نام ایران شد.
برتری یک بر صفر ایران برابر کویت در حضور ۱۰۰ هزار تماشاگر در تهران آنها را به تنها کشوری در تاریخ مسابقات تبدیل کرد که در سه نوبت متوالی عنوان قهرمانی را کسب کرده است، اما این تنها یکی از دستاوردهای بسیار برجسته تحت هدایت مهاجرانی بود.
او همچنین آنها را به یک حضور بی‌سابقه در یک چهارم نهایی المپیک ۱۹۷۶ و در ادامه ایران را به اولین جام جهانی در سال ۱۹۷۸ رساند. مهاجرانی بعدا هدایت امارات را در جام ملت‌ها بر عهده گرفت.
کارلوس آلبرتو پریرا - قهرمان جام ملت‌های آسیا ۱۹۸۰ و ۱۹۸۸
کارلوس آلبرتو پریرا (یکی از بزرگان مربیگری) تنها مربی‌ای است که با دو کشور مختلف قهرمان جام ملت‌های آسیا شده است و کویت را در سال ۱۹۸۰ به مقام قهرمانی رساند و در ادامه هشت سال بعد این موفقیت را با عربستان تکرار کرد.
کویت تحت هدایت کارلوس آلبرتو به دوران طلایی ایران با پیروزی ۲-۱ برابر این تیم در نیمه نهایی پایان داد و در ادامه کره جنوبی را ۳-۰ در فینال شکست داد و در سال ۱۹۸۸ نیز عربستان را بر قله آسیا قرار داد.
آنژه پوستچ‌اوغلو - جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۵
این مربی را به عنوان معمار یکی از بزرگترین تیم‌های فوتبال استرالیا می‌دانند. فوتبال هجومی و سبک منحصر به فردی که این مربی ایجاد کرد باعث شد تا ۱۰ بازیکن مختلف در طول رقابت‌ها برای استرالیا گلزنی کنند و در دیدار نهایی پیروزی هیجان‌انگیز ۲ بر یک مقابل کره جنوبی در فینال در ورزشگاهی مملو از تماشاگر، استرالیا را به اولین قهرمانی در قاره رساند.
زیکو - جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴
یک دهه پس از پایان دوران بازیگری فوق‌العاده‌اش، جام ملت‌های آسیا در سال ۲۰۰۴ یک موفقیت بزرگ در مربیگری برای آرتور آنتونس کویمبرا برزیلی بود که میلیون‌ها نفر در سراسر جهان او را با نام زیکو می‌شناسند.
قهرمانی ژاپن در سال ۲۰۰۴، سومین عنوان قهرمانی سامورایی‌ها در آسیا در چهار تلاش بود. در واقع ژاپن اولین حضورش در جام ملت ها از سال ۱۹۹۲ بود و در سال ۲۰۰۴ با پیروزی ۳-۱ مقابل میزبان یعنی چین، ژاپن بر بام فوتبال آسیا ایستاد.
فلیکس سانچز - جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۹
تعداد کمی از کارشناسان قطر را به عنوان مدعی پیش از مسابقات جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۹ معرفی کردند اما تیم تحت رهبری فلیکس سانچس یک ماه فوتبال فوق‌العاده‌ای به نمایش گذاشت و توانست در کشور امارات قهرمان شود.
در اولین دوره ۲۴ تیمی جام ملت‌های آسیا، قطری‌ها دست نیافتنی بودند. عنابی‌ها در هر هفت بازی خود پیروز شدند و ۱۹ گل زدند و تنها یک گل دریافت کردند؛ در حالی که المعز علی و اکرم عفیف درخشان‌ترین بازیکنان بودند.
فیلیپ تروسیه - جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰
فیلیپ تروسیه فرانسوی که در سال ۱۹۹۸ پس از نزدیک به یک دهه مربیگری در آفریقا به سمت مربیگری در ژاپن منصوب شد، این تیم را در لبنان به دومین قهرمانی جام ملت‌های آسیا رساند.
سامورایی در شش بازی ۲۱ گل به ثمر رساندند و عربستان، ازبکستان و عراق را شکست دادند و در فینالی که در بیروت برگزار شد، عربستان (مدافع عنوان قهرمانی) را شکست دادند.
تروسیه که در سال ۲۰۰۴ مربی قطر بود، در جام ملت‌های آسیا ۲۰۲۳ نیز با ویتنام در بازی‌ها حضور خواهد یافت.
ژوروان ویرا - جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷
ویرا یکی از بزرگترین پیروزی‌های تاریخ جام ملت‌ها را رقم زد و عراق را به قهرمانی خارق‌العاده در جام ملت‌های آسیا در سال ۲۰۰۷ رساند. ویرا که در فوتبال آسیا و شمال آفریقا تجربه داشت، با گل یونس محمود به عربستان، پیروزی تاریخی را در فینال جاکارتا رقم زد.
قهرمانی عراق تنها دو ماه پس از انتصاب ویرا به عنوان سرمربی رقم خورد و این هم از نکات جالب توجه بود.
آلبرتو زاکرونی - جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۱
آلبرتو زاکرونی که در سال ۱۹۹۹ با میلان قهرمان سری آ شد، اولین مربی ایتالیایی شد که قهرمان جام ملت‌های آسیا می‌شود. این عنوان با پیروزی ۱-۰ مقابل استرالیا در وقت اضافه در دوحه به دست آمد و گل دقیقه ۱۰۹ تاداناری لی تعیین کننده بود.
منبع: خبرگزاری ایسنامنبع: آفتاب
کلیدواژه: فوتبال آسیا قهرمان جام ملت های آسیا عنوان قهرمانی جام ملت ها سال ۲۰۰۴ تحت هدایت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۸۲۴۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جنبش‌های سده‌های دوم و سوم هجری بیشتر تقابل ایرانی – ایرانی بود نه ایرانی - عربی
ماهرخ ابراهیم‌پور: نشست نقد و بررسی کتاب «پیامبران بومی‌گرای ایران در سده‌های آغازین اسلام (شورش‌های دهقانی و زردشتی‌گری محلی)» اثر پاتریشیا کرون با ترجمه کاظم فیروزمند چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت با حضور علی بهرامیان، محقق و پژوهش‌گر تاریخ اسلام در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. این کتاب سال ۲۰۱۴ در آمریکا منتشر شد که در زمان چاپ آن مولف فوت شده بود و سال ۱۴۰۳ که در نشر «نامک» به چاپ رسید، کاظم فیروزمند، مترجم آن در قید حیات نبود. در این نشست طبق اعلام قبلی قرار بود، روزبه زرین‌کوب، استاد گروه تاریخ باستان دانشگاه تهران، حضور داشته باشد که نتوانست حضور پیدا کند.
پاتریشیا کرون در سال ۱۹۴۵ در دانمارک به دنیا آمد و در دوران نوجوانی به مطالعه و شناخت سرزمین‌های دور علاقه‌مند شد. کرون پیش از ورود به دانشگاه به سه زبان آلمانی، انگلیسی و فرانسوی تسلط پیدا کرد. رشته‌ی تاریخ خاورمیانه را برای تحصیل در دانشگاه برگزید، در سال ۱۹۷۴ مدرک دکترا گرفت، و پس از دریافت بورس تحقیقاتی، نخستین پژوهش‌های خود درباره‌ی تاریخ خاورمیانه و اسلام را آغاز کرد. تاکنون نزدیک به ۱۰ عنوان کتاب از کرون منتشر شده است. کتاب «هاجرگرایی» که از دل تز دکترای وی بیرون آمده است سوءتفاهم‌برانگیزترین کتاب او به شمار می‌آید. «تاریخ اندیشه سیاسی در اسلام» از دیگر آثار این صاحب‌نظر فقید، در سال ۲۰۱۲ منتشر شد. «خلیفه خدا»، «غلامان اسب سوار»، «تجارت مکی و ظهور اسلام»، «جوامع ماقبل صنعتی» و «تاریخ اندیشه سیاسی در اسلام» نیز از دیگر کتاب‌های این ایران‌شناس است. کرون همچنین ۷۰ مقاله شامل ۱۰ مقاله‌ی در زمینه ایران‌شناسی منتشر کرده است.
علی بهرامیان، پژوهش‌گر تاریخ و رئیس بخش اسناد مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی در بررسی کتاب «پیامبران بومی‌گرای ایران در سده‌های آغازین اسلام (شورش‌های دهقانی و زردشتی‌گری محلی)» گفت: دوره‌ای که پاتریشیا کرون به آن پرداخته، زمان انتقال حکومت از امویه به عباسی است که در آن ایرانی‌ها نقش عمده‌ای داشتند. تحرکات ابتدا از کوفه آغاز شد و پس از آن با هوشمندی خاصی به خراسان (شرق ایران) انتقال پیدا کرد و به جایی رسید که در سال ۱۳۲ هجری سپاهی که ابومسلم خراسانی به سمت کوفه فرستاد، توانست این شهر را فتح و خلاقت اموی را ساقط کند.
او افزود: در این دوره اتفاقی که رخ داد و کم و بیش تا دروه‌ی بعد از مامون هم ادامه پیدا کرد؛ شکل‌گیری سلسله جنبش‌ها و قیام‌هایی به‌ویژه در شرق ایران بود. ابتدا قیام به‌آفرید زرتشتی بود. او در دین زرتشتی اصلاحاتی را انجام داد. طبق روایت‌ها موبدان زرتشتی نزد ابومسلم رفتند و گفتند این فرد دین ما و شما را فاسد کرده است و ابومسلم هم لشکری فرستاد و او را در نزدیکی به گمانم تربت‌جام سرکوب کرد. بعدی قیام ابن‌مقنع و استادسیس است و یوسف البرم و در نهایت بابک که نزدیک به بیست سال در آذربایجان مقاومت کرد اما در انتها از سوی عباسیان شکست خورد و عاقبت افشین توانست بابک را دستگیر و قلعه‌ی او را تسخیر کند.
این محقق تاریخ اسلام عنوان کرد: لذا این دوره در تاریخ اسلام دوره‌ی به‌خصوصی است و افرادی هم که در آن ایفای نقش کرده‌اند، ویژه‌اند. این موضوع بارها از سوی مورخان و پژوهشگران به صورت اجمالی و تفضیلی تحقیق و بررسی شده است از جمله غلامحسین صدیقی در کتاب «جنبش‌های دینی ایرانی: در قرن‌های دوم و سوم هجری»، عبدالحسین زرین‌کوب در «دو قرن سکوت» و «ایران بعد از اسلام» و خود پاتریشیا کرون در مقاله‌ی «ابن‌مقنع و سپیدجامگان» - که به صورت انفرادی به یکی از این جنبش‌ها پرداخت و در ایران محقق محترم مسعود جعفری جزی آن را به صورت یک کتاب در انتشارات ماهی به چاپ رساند.
علی بهرامیان چرا با طرح این پرسش که «چرا این جنبش‌های سیاسی مهم است؟» ادامه داد: پژوهشگران خارجی و ایرانی بارها به این پرداخته‌اند که چه موضوعی به لحاظ سیاسی باعث می‌شد این اشخاص دست به قیام بزنند و کسانی را دور خودشان گرد بیاورند و فعالیت‌هایی هم داشته باشند و پس از آن سلسله عقایدی که به آنها نسبت داده می‌شود به چه ترتیب است؟ به لحاظ صحت و سقم در چه وضعیتی است؟ همه‌ی آن‌چه به آنها نسبت داده شده از اباحه‌گری (اشتراک در اموال و زنان و...)، ادعای نبوت و حلول همه در هاله‌ای از ابهام قرار دارد و اغلب مورخان به صورت کلی به آنها می‌نگریستند و این موضوع بررسی نشده که آیا این عقاید در ایران سابقه داشته و می‌توان برای آنها نمونه‌هایی پیدا کرد؟ به لحاظ سیاسی چه انگیزه و رویکردی داشتند؟ آیا می‌خواستند خلیفه را ساقط کنند یا مانند بابک و مازیار آن‌طور که ادعا شده ایران را به دوره ساسانی برگردانند؟
او ادامه داد: در واقع در پی یافتن پاسخ پرسش‌های بالا مورخان ایرانی به کلی‌گویی بسنده کرده و مدعی‌اند آن‌چه به این قیام‌ها نسبت داده می‌شود، تهمت است؛ اما کسی توضیح نمی‌دهد چرا چنین تهمت‌هایی به این نوع جنبش‌ها وارد شده است؟! لازم بود یک محقق این موضوع را بشکافد و از منظر انواع و اقسام منابع تحلیل کند. پاتریشیا کرون، مولف ««پیامبران بومی‌گرای ایران در سده‌های آغازین اسلام (شورش‌های دهقانی و زردشتی‌گری محلی)» فارغ از اینکه با دیدگاه‌هایش در این کتاب موافق باشیم یا نه، تقریبا چنین رویکردی را اتخاذ کرده و در چهار فصل به بررسی موضوع از منظر منابع گوناگون پرداخته و کار دشواری را پیش برده است...
مدیر بخش اسناد مرکز اسناد دایره‌المعارف بزرگ در پایان اظهار داشت: درباره‌ی جنبش‌های ایرانی قرن دوم و سوم رازهای زیادی وجود دارد که به احتمال زیاد ریشه در ایران عهد ساسانی دارد. به عبارتی در آن جامعه‌ی پرجنب‌وجوش دوره‌ی خسروپرویز بعد از اتمام جنگ‌های سی‌ساله، بحران‌های اقتصادی و آمدن اعراب (به نظر) سرپوشی روی آنها گذاشته شده که یک‌دفعه در عهد عباسی مانند زنجیری پاره شد. تقابل در این جنبش‌ها، بیشتر از اینکه جنبه‌ی ایرانی – عربی داشته باشد، جنبه‌ی ایرانی – ایرانی دارد. این نکته‌ی بسیار مهمی است؛ چون طبقه‌ای از باقی‌مانده‌ی دیوان‌سالاران و موبدان ساسانی بیش‌ترین مشکل را با این جنبش‌ها داشتند. این مسائلی که ذکر شد بررسی جنبش‌ها از لحاظ سیاسی است، اما از لحاظ التقاطی، پاتریشیا کرون در فصل دوم و سوم کتاب به بررسی آن اهتمام ورزیده است.
۲۵۹
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902325
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان